لحاظ لفظ و معناالتفات به لفظ و معنا توسط واضع هنگام وضع را گویند. ۱ - توضیحلحاظ لفظ و معنا، به معنای التفات نفس و بذل توجه واضع به لفظ و معنا در هنگام وضع آنها است، زیرا وضع از امور انشایی و اعتباری بوده و با تصور و لحاظ محقق می‌شود و قوام آن به تصور لفظ و معنا و ایجاد نوعی رابطه میان آن دو است، و به همین خاطر، شرط است که واضع هنگام وضع لفظ برای معنا، هر دو را تصور و لحاظ کند تا بتواند میان آن دو ارتباط برقرار نماید. [۱]
کفایة الاصول، آخوند خراسانی، محمد کاظم بن حسین، ص۲۴.
[۲]
کفایة الاصول، فاضل لنکرانی، محمد، ج۱، ص (۴۶-۴۵).
۲ - پانویس
۳ - منبعفرهنگنامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۰، برگرفته از مقاله «لحاظ لفظ و معنا». |